Zon

Gisteren zat ik tot laat, veel te laat, met rosé, veel te veel rosé, in mijn buitenruimte. De balkondeuren bleven 's nachts open en mijn vel was eerder op de dag veranderd van muffig wit in enthousiast roze. Van die dagen dat je denkt dat het leven zo bedoeld is.

Vandaag was er groot feest op IJburg vanwege de feestelijke opening van de tramlijn. Het hele eiland was bezaaid met feestjes en leuke dingen om te doen. Wij hebben ze niet gedaan, wij waren elders. De dag afsluiten op Blijburg is echter nooit verkeerd, dus besloten we daar te gaan zoeken naar restverschijnselen van de feestelijke dag. We troffen er geen spoor van bedachte feestjes, maar gewoon Blijburg, waar het al best vaak feest van zichzelf is. Ondanks de nieuwe tramlijn waren ze daar gewoon verdergegaan met kletsen in de zon, drinken en eten, dansen en vrijen.





De dj draaide zo mogelijk nog fijnere muzieken, het bier was weer prima en het was vol. Vol met roodverbrande mensen waarvan er inmiddels veel onder een handdoekje verstopt verder gingen met waar ze mee bezig waren.





Want naast de gebruikelijke attracties als het winkeltje, de massages en sinds kort ook een echte kapper, had Blijburg vandaag iets nieuws: het liefst bloot in de wind gaan liggen, je ogen dichtdoen en je vervolgens gratis laten zandstralen. Volgens mijn buurman kon je in deze zandstorm ook uitstekend je tanden laten polijsten. Na een uurtje waren we de helft van ons vel kwijt en ploegden we naar huis. Nu loeit de wind als een wilde om het huis en gaan we helemaal niet buiten eten. Net als je je mediterrane inslag weer een beetje hebt afgestoft, moet je weer in het Hollands grijs. Wat een gemeen land is Nederland eigenlijk.

IJzer

Ik heb een ijzerdraadje in m'n mond. Een ijzerdraadje ter overbrugging van wankele tand een naar wiebelende tand twee. Gisteren gekregen van de tandarts. Mijn tong vindt dat het draadje eruit moet. Hij duwt en friemelt en haakt achter het ijzerdraadje. Mijn tong is nu een beetje moe. En rood. Ik heb mijn tong nog niet verteld van de beugel. Ik vermoed dat hij daar enorm opstandig van wordt.

Vastgelegd voor Het Nageslacht

Een horror-verhaaltje voor gevorderde ouders. (waarschuwing: lang en eng!)

Leuker kunnen we het niet maken

Zo'n dag dat je nog aan 't naschokken bent van slecht nieuws van gisteren. Zo'n dag waarop erg nodige collega's ziek blijken te zijn en je eigenlijk alles wilt overleggen. Een dag waarop je sinds lange tijd weer écht kwaad wordt op iemand en dat het dan niet meer overgaat. Zo'n dag waarop je het voor elkaar krijgt om een broodje bapao aan te laten fikken. In de magnetron. Een dag waarop je echt de verkeerde combinatie in de wasmachine hebt gegooid. Het broodje dat je uit de automaat wilde halen (want kantine dicht) blijft hangen en je kunt er niet bij. En er was nergens een zitplaats in tram & bus. Zo'n dag die gewoon weg moet. Kssssht!

Zondagmiddagbesteding

Wat nou weer?

Ik had het al een hele tijd niet gedaan, foto's uploaden via een site om ze af te laten drukken. Eerder was het nooit een probleem. Mijn favoriete uploaddinges kwam van de firma Kral die gebruik maakt van het Kodak-lab. Met z'n tienen tegelijk vlogen mijn bestanden in hun computer. Tenminste, zo stel ik me dat altijd voor. Een paar dagen later stond ik dan in de winkel op het Roelof Hartplein bij die alleraardigste mensen mijn fotootjes te sorteren. Zoals ik al zei: geen enkel probleem.
Van de week was ik dan eindelijk begonnen met het nieuwe Digi van de Dag-projekt (waarover later meer) en er moesten wat proefdrukjes gemaakt. Pruts priegel en hupsakee naar het uploadding van Kral. Daar kreeg ik de volgende mededeling:
Uw browser ondersteunt geen ActiveX. Probeer Foto per Foto Upload.
Wat nou weer? Mijn browser is van het nieuwste model en bovendien heb ik er twee en bij alletwee krijg ik dezelfde mysterieuze tekst. Dan maar naar de HEMA. Ik vind de HEMA een mooi instituut, maar hun fotoservice omzeil ik met een grote bocht. Ze raken me daar net iets te vaak iets kwijt. Maar ik moest ergens met die Digi's naartoe en als ik eenmaal begonnen ben wil ik verder dus: HEMA.
Uw browser ondersteunt geen ActiveX. Probeer Foto per Foto Upload.
Godsammenog'santoe zeg. Wat betekent dit? Hebben de uploadfirma's massaal hun techniek aangepast? En waarom weet ik dat niet? Uiteindelijk heb ik 17 bestanden Foto per Foto naar de Kralfabriek gestuurd. Dat duurde precies twee uur en zestien minuten.
Ik heb een Mac, de laatste versies van Safari en Explorer en een best snelle kabelaansluiting. En nu wil ik weten wat er aan de hand is in uploadland, wat ActiveX betekent en of ik voor de volgende serie wederom vastgeklonken aan de computer veel te veel zenuwslopende wachturen moet doorstaan. Wie het weet mag het zeggen. Graag zelfs.