The day after the night day before

Hm.
Ik geloof dat ik het gisteren op de valreep aangeschafte zonnebrandspul wél had moeten gebruiken. Hoe waterig dat zonnetje gisteren aan het einde van de dag ook was, ze heeft me wel gevonden. Ik koop op advies van anderen wel nieuw zonnebrandspul, omdat die anderen zeggen dat zonnebrandspul z'n kracht verliest na een aantal jaren. Maar ik doe er vervolgens niets mee.
Binnen mijn familie waart een gevleugelde uitdrukking: Ik verbrand nóóóóit!
Dat komt door mij. Nadat ik als enige van het stel, gezegend behept met een snel verbrandbare huid én zonneallergie op het Franse strand genoeg had van altijd en eeuwig dat rode, krabbende familielid te zijn. In plaats van goddelijk bruin als de rest. En ik me onvoorbereid op het strand in de zon stortte. Terwijl iemand nog opperde: zou jij je niet eens insmeren? En ik dus De Woorden zei. 's Avonds verschenen de eerste blaren, en in de week erna zat ik onder een boom of in koud water. Met een zalfje en paracetamol.
Eigenwijze troela.
Maar goed, een mens is nooit te oud om te leren, dus ik kocht nieuw zonnebrandspul en smeerde het er niet op. Ik ben nu deeltijd-eigenwijs. Ja Hee, ik kan ook niet alles tegelijk. Godsamme.

Met BLIJdschap geven wij kennis




Strand Blijburg gaat vandaag weer open. Maar gezien de hoeveelheid mensen, hoef ik dat eigenlijk niet meer te vertellen. Iedereen wist het al. Het is er groter dan op de vorige plek, maar verder weet ik nog niets. We hebben ons beperkt tot onze vierkante meters zand met blik op steeds modderiger wordende blote baby, maar in de verte zagen we echte gebouwen. Die gaan we op een rustige dag maar eens opzoeken. En kijken of ze nog steeds verse muntthee verkopen.

Joehoe!

Ja, ik leef nog. Maar alles is veel en druk en nou wordt het ineens eindelijk zomer of lente of in elk geval iets met zon. En omdat ik nodig opgewarmd moet worden, zit ik daar graag in. In die zon. Dus ik beleg vergaderingen, pauzes en crisisbijkom-momenten zoveel mogelijk in de warmte en word rood op de koop toe. Ik ben niet goed in winter en kou, ik hou niet van de romantiek van verkleumde ledematen en warme chocomel aan de rand van de schaatsbaan. Dus dit is mijn tijd, en die breng ik bij voorkeur niet achter een computer door.
Verder rust ik uit van allerlei verwikkelingen, stort ik me onverminderd in weer andere verwikkelingen, maak ik plannetjes en staat er vanalles te gebeuren. Ook voor hier, maar daarover later meer. Eerst naar het strand.