Nee, geen foto (echt niet!)

Hij zit erin. Het is vooral raar en begint met het uur pijnlijker te worden. Gaat allemaal over zeggen de handleiding en de mevrouw in de witte broek die hem erin prutste. En anders zijn er hulpmiddelen. Als paracetamol, stukjes was tegen je kapotte mond en soep als je niet kunt kauwen. En wat die hamvraag betreft: ja, dat kan.
Reakties tot nu toe: Oh. Jezus! Je lijkt net zo'n gothic-meisje (dat was de ergste) en de kinderen: WOOOW! (een daarvan met fysieke terugdeins) Tot zover Dag-1.

Veilen

Het is allemaal de schuld van Hanneke. Vorig jaar schreef ze een een stukje over een veiling. Via dit veilinghuis werden dingen van de televisie verkocht. Ik weet exacte inhoud van het stukje niet meer, maar het gevolg was dat ik me aanmeldde bij een online-veiling. En voor ik er erg in had kreeg ik wekelijks een nieuwsbrief in mijn mailbox en postbrieven thuis van nog veel meer veilingen.
Veilingen zijn spannend! Ik deed een bod vanaf een vage foto. Op negen bureautjes en kastjes, in een bundel aangeboden en alle negen tegelijk af te nemen. Ik bood twintig euro en keek de hele dag of iemand een hoger bod uitbracht. Er kwam vijf euro bij, ik bood er vijf euro overheen. Vijf minuten voor sluitingstijd had iemand er nog vijf euro bovenop gegooid, de negen bureautjes en kastjes werden niet van mij. Maar het kwaad was geschied, ik ben nu van de veilingen.
Soms worden er door dit veilinghuis vreemde dingen aangeboden.
5 hydr. kantbank.
Fim Versafix hydr. uithoekmach.
voormachin, felsmach, afbraammach, slijpmach, lasapparaten en 5 perscontainers.
Ik zou willen dat ik ze nodig had en er op kon bieden. Maar ik ga vooral voor kantoormeubilair, kasten, tafels, schappen vol potten en pannen, glazen, lampen, bureau's. Geen idee wat ik met het geheel zou moeten doen, doorverkopen bijvoorbeeld, maar waar sla je in de tussentijd drie kasten en zes tafels op? De veilingen doen me denken aan de jarenlange strooptochten langs vlooienmarkten, kringloopwinkels en oud vuil op straat. Mijn vader deed zijn hele leven precies hetzelfde en leerde me onderweg hoe je door een berg troep heen kunt kijken en er het Petrus Regout-servies uit kunt vissen. Net als hij word ik er blij van, van het gescharrel en het onderhandelen. Misschien moest ik dat gewoon maar eens meer gaan doen.