Det's Life
schrijfblok


Het klinkt natuurlijk heel stoer dat je je horrormonen* gaat loslaten op iedere instantie die je voor je voeten loopt, maar de praktijk pakte weer heel anders uit. De mevrouw van de Stedelijke Woningdienst bleek namelijk geen drakerige ambtenaar, maar een vriendelijke vrouw die vroeg hoe het eigenlijk met me ging. Ja kijk, dat moeten ze natuurlijk niet doen.
Kom je binnen met je hakken in het zand, werp je nog een minachtende blik op de doos tissues op haar bureau, en steek je vastberaden van wal. Na vijf minuten greep ik naar de doos tissues en pas drie kwartier later kon ik zonder. De aardige ambtenaar kon desalniettemin weinig voor me doen, want regels zijn regels in Amsterdam. Volkomen verdwaasd vertrok ik naar mijn werk. Daar deden sommigen stom, en in plaats van flink tekeer te gaan zei ik, geheel tegen mijn natuur én functie-eisen in, dat het kut ging en dat ik graag een zakdoekje wilde. Zo. Hakt erin hoor. Dat ik eens met die-en-die moest praten, waar ik hulp kon krijgen, en dat het achternichtje van de buurvrouw ook zoiets had meegemaakt en tóch goed terecht was gekomen. Phew.

De mevrouw van de Zorgverzekeraar was al even vriendelijk. Nee natuurlijk was ik wel verzekerd en natuurlijk was dat een idiote brief die ik gekregen had, en natuurlijk had ik het geld al op mijn rekening en natuurlijk maakte ze een aantekening dat ze mij nooit meer de stuipen op het lijf mogen jagen.

Blijft over: de NUON, de Belastingdienst, UPC en verder iedereen die stom doet. Het zou fijn zijn als zij zich als echte hufters zouden gedragen. Na al dat drama, ben ik namelijk erg toe aan een flinke scheldpartij. Ik hoef helemaal geen zorgtoeslag, ik wil helemaal geen onterechte bedragen op mijn rekening die ik straks weer terug moet betalen, en die digitale televisie kan me gestolen worden. Ik moet godverdomme gewoon een huis! Zo.

(*Horromonen komt van haar. Dekt de lading volledig.)

Replies: 3

ik heb ooit eens tegen een buro staan trappen bij de woningdienst. echt niet expres, maar ik voelde me zo machteloos. een paar maanden later had ik een huisje.

Bijna een jaar geleden stond ik ook voor zo'n mevrouw, ook hier gelden regeltjes. Ik woon nu alweer een half jaar in mijn nieuwe huisje.

Het kwam goed. Volhouden!

Ooit stond ik voor precies zo'n mevrouw precies hetzelfde te doen.
Ook hier in mijn dorp zijn regels, ook zij kon niets doen.

Maar het kwam goed.
Voor jou vast ook.

Sterkte!

Voeg een reactie toe

Naam

E-Mail (mag)

Homepage (mag)

Reactie

Powered By Greymatter