[Previous entry: "Afvraag"] [Main Index] [Next entry: "Vier mannen en een stoel"]

11/25/2005 Entry: "Groot"

Dit is een van mijn lievelingsfoto’s. (klik) Niet omdat hij zo mooi is, maar omdat er een verhaal in zit. Het verhaal gaat zo.

Het jongetje op het krukje voor het bureau is Kind-I. Hij is op deze foto bijna vier jaar oud en de foto is genomen vanaf de bank in het oude huis. Kind-I was geen rustige en tevreden baby, eerder angstig en waakzaam. Zijn idee van een middagslaapje bestond uit 20 minuten op de arm bij mamma. Dat was het dan voor de dag. 's Nachts vond hij de wereld nog veel enger en uitte dat op de enige manier die babies tot dan toe kennen: huilen. Een jaar lang en iedere nacht. Hij ontspande alleen in de armen van zijn vader en moeder, die daarbij niet mochten liggen, maar in een stoel liedjes voor hem zongen. Na dat vreselijke jaar leek Kind-I gewend aan de wereld, en veranderde hij langzaam in een vrolijke gezellige peuter. De ouders trokken iets langzamer bij.
En toen kreeg hij een broertje.

Een bourgondisch broertje met een vastberaden fronsje tussen zijn bruine oogjes, Helder en duidelijk, tevreden met iedere melktoevoer en als hij een matrasje zag, dan sliep hij. Kind-I schrok zich te pletter. Hij wist zich niet te verhouden tot deze vrolijke concurrentie en besloot zijn oude uitingsvorm weer op te pakken. Huilen. Gillen, in dit geval. Hard en hoog gillen. 's Nachts nog veel harder gillen.
Totdat wij het briljante idee kregen ook zijn bedje in onze slaapkamer te zetten, zodat we voortaan met z’n vieren op een rij in een veel te kleine kamer bivakkeerden. Maar wel sliepen. Allemaal.

De foto van hierboven laat een stil protest tegen de komst van het broertje zien. Op een warme zomerdag haalde hij onder uit zijn klerenkast een oude romper en een te klein pyamajasje. Hij trok z'n eigen peuterkleren uit, de baby-outfit aan en liep een dag lang in stilte te verkondigen dat hij dan wel groot was, maar net zoveel aandacht wilde als zijn nieuwe broer. Ik vond het een behoorlijk doeltreffende methode. De broers zijn, sinds die eerste schrik en overduidelijk signaal een onafscheidelijk duo.

Morgen wordt Kind-I elf jaar. Nog steeds de gevoeligste van de twee, onzeker en zachtaardig. Door de jaren heen heeft hij meer manieren geleerd om zijn verwarring te uiten. Hij hoeft niet meer te gillen en ook geen te kleine kleren aan te trekken. Hij zegt nu: ik voel me. Hij heeft een mening. Over de opwarming van de aarde, bepaalde diersoorten, enge films en wat mensen elkaar aandoen. Over zijn toekomst en wat hij later wil doen. Hij vraagt me dingen waar ik geen antwoord op weet, en zijn rekenhuiswerk kan ik al helemaal niet meer bijbenen.
Elf jaar. Groot, maar niet te groot om te vragen of ik hem na het douchen even wil afdrogen omdat hij dat zo gezellig vindt, en daarna in zijn grotejongenspyama tegen me aan komt zitten.

test http://www.i-hjemmet-larer.adultoz.net in casa bagno [URL=http://www.muy-frio-excelente-doncella.adultoz.net]muy frio excelente doncella[/URL] oo

Gepost door bipp @ 03/28/2006 12:40 PM CET

Het moederschap: wat is er mooier op de wereld?

En te laat, maar niet minder gemeend: van harte Kind I: elf is echt heel groot!

Gepost door missgien @ 12/02/2005 11:32 AM CET

Mooi

Gepost door Mir @ 11/27/2005 09:01 PM CET

hiephiep hoera voor t., eh, kind-I!

Gepost door peet @ 11/26/2005 10:53 PM CET

Wat een ontroerend stuk heb je geschreven, en een al even ontroerende foto inderdaad.

Gepost door esther @ 11/26/2005 10:32 PM CET

Je vergeet de Ikea-rol-tekenpapier en de naaimachine uit 1948;-))

Gepost door odette @ 11/26/2005 04:55 PM CET

Wat een mooi verhaal, wel bewaren voor als ze (nog) groter zijn!
Enne... wat een zalig vorige eeuw gevoel krijg ik van Ikea-poefje, Ikea-ladenkastje, plankendragers en het postcodeboek op de plank. Dat was ik al bijna weer vergeten, van dat boek.
Gefeliciteerd met twee zulke heerlijke jongens in huis!

Gepost door Emma @ 11/26/2005 02:46 PM CET

bijzonder kind. gefeliciteerd!

Gepost door wies @ 11/26/2005 02:38 PM CET

wat een heerlijk kind. Zo in zijn gevoel. Dat hij dat maar mag blijven behouden. Gefeliciteerd met zijn verjaardag.

Gepost door Linda @ 11/26/2005 12:10 PM CET

gefeliciteerd

Gepost door sas @ 11/26/2005 11:29 AM CET

Mooi verteld. Gefeliciteerd Odette.

Gepost door cockie @ 11/26/2005 09:15 AM CET

Wat Zus zegt ja, en van harte natuurlijk met je grote zoon I!

Gepost door ~HJ @ 11/26/2005 12:15 AM CET

lief..

Gepost door Zus van Zonen @ 11/25/2005 11:05 PM CET

wat een heerlijke doeltreffende manier van communiceren
als ie dat ook in woorden kan nu en straks dan komt ie er wel...

Gepost door zeppo @ 11/25/2005 10:36 PM CET