Det's Life
schrijfblok


Jaja, ik had bedacht dat het maar eens afgelopen moest zijn met het gerouw, het gedoe, het gejengel, het geblèr. Soms helpt het namelijk als je simpelweg een besluit neemt. (u leest toch ook zeker de dubbele bodem in simpelweg wel hè?)
Goed. Mijn hoofd nam een besluit. Mijn lichaam doet echter het tegenovergestelde. Het fladdert, zit los of heel strak. Zegt soms heel duidelijk *krak*. Het wil 's nachts op en overdag neer. Het wil vol met ongezonde dingen en dan weer een dag leeg, aangeraakt worden en afstand. Het weet niet wat het wil en besluiten worden er al helemaal niet genomen.
Vandaag zei de yogajuf: ontspan, laat los, laat gaan. Dat zegt ze altijd, en meestal ben ik tegen die tijd al in slaap gevallen op m'n schapenvel in de bedrijfsfitnessruimte. Vandaag veerde ik opstandig omhoog. Gebiedende wijs, het schoot me ineens helemaal in het verkeerde keelgat.

Ontspan, laat los, wees vrolijk, ga op cursus, zoek afleiding, slaap met nieuwe mannen, vertel me wat je dwars zit, praat erover, ga zwemmen, doe iets leuks voor jezelf, ga sporten, richt je op je kinderen, haak, lees goeie boeken, hou vol.

Aan het einde van de dag gaf iemand me een massagebon. Had ze ooit zelf gekregen, maar het leek haar beter hem aan mij te geven. Ik hoop dat je er iets aan hebt, in plaats van ontspan! De toon is soms net zo belangrijk als de boodschap.


Replies: 1

Het is een beetje als leren gitaarspelen: heel lang lijkt er geen vooruitgang te zijn en op een dag is alles anders.
Lastig is dat je het niet voelt aankomen, dus het lijkt voortdurend alsof alles zo zal blijven zoals het is en pas op de dag dat het anders is weet je dat dat niet zo is.
Rationeel weet je dat ook al eerder, maar het voelt niet zo. Dat heel hard denken helpt een beetje.

Voeg een reactie toe

Naam

E-Mail (mag)

Homepage (mag)

Reactie

Powered By Greymatter