[Previous entry: "Familiebezoek"] [Main Index] [Next entry: "Wrom is niet zoiets als Goon"]

12/30/2004 Entry: "MO?"

Kind-II lijkt op mij. Daar valt niets aan te veranderen en is ook helemaal niet erg. Het is best leuk om in het klein te zien wat jijzelf allemaal doet. Maar natuurlijk zeg ik dat alleen als hij lief, grappig of onverwacht uit de hoek komt. Als hij de wat minder leuke kanten van zijn heftige karakter laat zien, schaam ik me dood.
Jezus. Doe ik dat ook zo? Ja hè? Mijn god wat erg. Ik ben erg en onhandelbaar. Ik ben een ongeleid projectiel, vervloekingen schreeuwend door de ruimte. Helemaal niet leuk om mee te leven. Ik heb een enorm gevoel voor drama, ook.

Kind-II is momenteel op de toppen van zijn kunnen. De explosies volgen elkaar in rap tempo op, begeleid door zinnen als Jij begrijpt niets van mijn leven! en Jij houdt niet van mij! En je bent nog wel mijn moe-der! Daarbij frommelt zijn gezicht in een enorme frons en zwaait hij woest met armen, ramt tegen deuren en stampt de trap op. Ik bedoel maar, een gemiddeld toneelgezelschap is er niets bij. Het is hier nou niet echt rustig in huis.

Het enige voordeel van deze projectie is dat ik weet wat niet werkt. Terugschreeuwen bijvoorbeeld. Of straffen. Of negeren. Kietelen helpt soms. En iets stoms zeggen. En armen om hem heen, hoe hard hij ook spartelt en iets raars in zijn oor fluisteren. Dan zakt de frons weer enigszins glad en kunnen we weer lachen om onze zelf verzonnen grappen.
"MO"? zegt hij dan. En ik ben de enige die weet dat het dan weer goed is.

Gepost door sas @ 01/02/2005 05:00 PM CET

ik vind jou eigenlijk helemaal niet onhandelbaar. Ik begrijp soms best iets van jouw leven:) Zolang je maar niet bij mij op mn trap komt stampen

Gepost door claver @ 12/30/2004 10:45 PM CET