[Previous entry: "Welja"] [Main Index] [Next entry: "Legitimatie"]

12/07/2004 Entry: "Bizar"

Vanochtend stond ik onder douche. Moet ook gebeuren. De telefoon ging. Mijn gordijn is naar beneden gekomen en ik weiger om in m'n nakende niks voor het open raam te gaan staan. Er zijn grenzen aan wat ik blootgeef, zeg maar. Kind-I nam de telefoon op. Sinds hij op uiterst doeltreffende maar ook zeer onbeschofte wijze een belastingman heeft afgepoeierd, spits ik mijn oren als hij praat in de de hoorn. Hij praatte tegen iemand maar ik begreep er niks van. Ik wilde de telefoon. Aan de telefoon merkt namelijk helemaal niemand dat ik druipend in een douche sta.

Haaallllooo, spreek ik met dokter? (mijn achternaam)
Nee, ik heet wel zo maar ik ben geen dokter.
Maar ik moet dringend een dokter spreken en u bent dokter!
Nee mevrouw ik ben geen dokter.
Maar is dit dan adres? (mijn adres met toevoeging en al)
Jawel, daar woon ik maar ik kan u niet helpen.
En dit is toch uw telefoonnummer? (mijn telefoonnummer)
Ja, dat is mijn nummer. Hoe komt u daar eigenlijk aan?
Dat heb ik van mijn dokter gekregen, hij zei dat ik u moest bellen.
Nou, dan heeft hij het verkeerd, ik ben geen dokter.
U bent wel dokter!
Nee, ik ben geen dokter.
Wel!
Niet.
Wel!
Nietus.
Maar ik moet een dokter hebben!
Dan moet u de dokterspost even bellen mevrouw. Zal ik u het nummer even geven?
*hupst druipend naar slaapkamer waar agenda ligt*
Alstublieft, dit is het nummer.
U wilt van mij af!
Ik wil helemaal niet van u af, ik kan u alleen niet helpen.
U bent gewoon wel dokter maar u wilt mij niet helpen!
Bel dat nummer nou maar mevouw, dan komt alles goed.
*Kleng*

Vanmiddag, tram 3
Een meisje praatte tegen een draadje. Het duurt altijd even voordat ik snap dat dat een telefoon is, dus dan heb ik al Sorry, wat zei je? gezegd. Het meisje praatte tegen haar vriendin. Over Ronnie. Ze had Ronnie in Arnhem ontmoet en dat was spannend geweest. Haar eigen vriendje was niet mee naar Arnhem. Ze vond Ronnie eigenlijk leuker dan haar eigen vriendje. Nou èn! Dat moet ik toch weten! sprak ze vinnig tegen het draadje. De vriendin vond er wat van. Waarschijnlijk vroeg de vriendin vervolgens wat er zo leuk aan Ronnie was geweest, want er kwam een hele opsomming van uiterlijkheden. Hij had een goed jasje aan, en zijn haar was leuk, hij was aardig tegen haar geweest en hij had haar telefoonnummer willen hebben. Etcetera. Dat telt tegenwoordig. Weet ik ook veel.
Er was één ding dat niet leuk was aan Ronnie. Ronnie had een zachte-g. Hij praatte met zo'n achterlijke zachte-G!! Dat kán echt zó niet hè!
Hmpf. Wat is er mis met een zachte-g, murmelde ik in mezelf. Maar ik denk dat voor het plannetje dat het meisje voor Ronnie in petto had, hij eigenlijk geen mond open zou hoeven doen. Nou ja, een beetje dan. En daarna zou het meisje weer vlug naar het eigen vriendje rennen. Wedden?