Det's Life
schrijfblok


Kijk. Maarten van Roozendaal is mijn held. Ik heb de man nog nooit kunnen betrappen op een enkel stom lied of waardeloze tekst, dus ik had er zin in vanavond in de Kleine Komedie.

Hela. Waar is de piano? zeiden wij tegen elkaar. Er was geen piano en er kwam geen piano. Maarten stond de halve avond, greep af en toe een barkruk en zijn gebruikelijke opgevouwen benen heb ik dus niet gezien. Ik zag wel ineens een hele band. Niet alleen Egon, maar ook een Michiel, een Jeffrey en een Marcel. Die mogen blijven. Tjongejonge, wat mogen die blijven. Niet dat Egon in z'n eentje al niet een prima muzikale partner-in-crime is, maar dit stel bij elkaar was goon magisch. Goon.
Maarten
Verzamelt Werk in dit nieuwe programma en de teksten staan in een boekje. Dat boekje kon je kopen maar als echte fan had ik dat boekje natuurlijk al. Desalniettemin kwamen er nogal wat liedjes voorbij die ik nog nooit had gehoord en die stuk voor stuk weer wonderschoon waren. Een mooi optreden, en dat was het.

Waarom ik dan nu wordt overvallen door een enorme aanval van melancholie is me dan ook een raadsel. Goed, sommige liedjes nodigen niet uit tot uitbundige meezingsessies, en zijn ronduit somber. Of zielig. Of allebei. Maar zijn sombere liedjes veroorzaakten bij mij tot nu toe gevoelens van ontroering. Of respect. Of allebei. Nog nooit kwam ik van een van zijn optredens vandaan met zo'n grote knoop in m'n maag. Misschien zat die knoop er al langer en werd hij vanavond ineens voelbaar. Ik weet het niet.
Deze avond was er in elk geval geen om nog eens met een goeie borrel na te kauwen. Of met het meegebrachte gezelschap nog eens door te nemen. Dit wordt onverwacht een avond voor een kopje thee en een kruik. Dat is raar, maar het gaat wel gebeuren.

Ondertussen zou ik als ik u was als de sodemieter de speellijst doornemen en kijken of u nog een kaartje kunt bemachtigen. Want zelfs als ook u bevangen wordt door een wolk van melancholie, dan betekent dat wel dat het optreden iets geraakt heeft. En ik neem aan dat dat nog altijd de belangrijkste reden is waarom iemand op een podium gaat staan en weer anderen er naar gaan kijken.

Replies: 4

voor wie em niet kent (schaam u:)): http://www.claver.nu/music/Niks.mp3 Niet echt melancholisch maar wel..ehm..nou luister zelf maar dus.

Hij komt op een zondag middag in een piepklein theatertje een durrup verderop. Kan niet wachten tot ik mag gaan kijken. Het wordt echt 3 maanden aftellen nog...

Volgens mij ken ik hem helemaal niet. Is dat mogelijk?
Het klinkt als iemand die je moet kennen.
Ohoh....

Maarrre die digi van de dag met die twee boten die is om op te vreten :-)

Je hebt helemaal gelijk:
Maarten is de Man!
Maar ik had geen idee dat íe ook kon stáán. Ik heb 'm echt nog nooit zien staan. Ik moet maar snel gaan zien.

Powered By Greymatter